2 Eylül 2009 Çarşamba

Düşünce Diyeti

Murathan Mungan'ı severim. Hem kendisini hemde yazılarını..zaten bir ürünü sevdiğiniz zaman onun yaratıcısınıda ister istemez seviyorsunuz ve bu ürün bir edebiyat kaynaklıysa kendinizden bir şeyler bulduğunuz için seviyorsunuz, dolayısıyla çok uzaklarda bi yerde sizin buhranlarınızı yaşamış bir başka insanın içinizdeki tarif edemediğiniz duyguları sizin yerine betimlediğini görüyorsunuz ve sevmeye başlıyorsunuz. İnsanlık oldukca garip, ve herkes farkında sanırım bu garipliğin. Hep farklı şeyler ararken aslında içimizde bi yerlerde bize benzeyen şeyler arayıp dururuz. Sevdiğimiz insanın bize benzeyen özelliklerini daha çok severiz aslında. iki farklı bedenin tek bilinçde birleşeceği günün hayaliyle yaşarız hep. fakat olanaksız çünkü bu karmaşık yapımız bizi sürekli değişimlere iter ve bu değişimlerin birbirine benzer taraflarını görmek için oldukca iyi gözlere sahip olmak gerek.

0 yorum:

  © teknoloji ve bilgi blogu

Yukarı